Ruhsallığı İstismar Etme, Ruhsallığı Geçiştirme
Ruhsallığın istismarı,
ruhsallığın çok israrcı, kalıcı bir gölgesidir ve pek çok biçimde, genellikle
farkında olunmadan tezahür eder. " R. Augustus".
"Ruhsallık" ı düşündüğünüzde ne akla geliyor? Güzel tapınaklar, ruhani enstrümanlar, altın Buda'lar, cennet bahçeleri, aydınlanmış efendilerin yüzleri, melekler, sıra dağlar, gün batımları veya diğer göz kamaştırıcı görüntülerin herhangi biri göz önüne gelebilir.
"Ruhsallık" ı düşündüğünüzde ne akla geliyor? Güzel tapınaklar, ruhani enstrümanlar, altın Buda'lar, cennet bahçeleri, aydınlanmış efendilerin yüzleri, melekler, sıra dağlar, gün batımları veya diğer göz kamaştırıcı görüntülerin herhangi biri göz önüne gelebilir.
Ruhsallığı mutlaka mutluluk, sevinç, derin iç barış ve tatmin duygularıyla tanımlayan aşkın, yüksek varlık durumlarıyla ilişkilendirmeye eğilimliyiz.
Tüm bunlar doğru ve harika olmasına rağmen, çoğumuz böyle çekici bir yolun karanlık, acılı ve daha yorucu taraflarından kaçınarak, bu son derece çekici maneviyat görüntüleri tarafından sarhoş ediliyor, dikkat dağıtılıp kapana kıstırılıyoruz.
Özünde, ruhsallık istismarı ve ruhsallığı geçiştirme, kendimizi geliştirmenin ve yükselişin derin yolunu boşvermek yatmaktadır. Ruhsallığı, bize yanlış güvenlik ve mutluluk hissi veren şeylerin arkasına saklanarak savsaklamaktır.
Ruhsallığın suistimali:
Görmemezlikten Gelmenin Cazibeli Bir Şekli.
Neye direniyorsun, ne için israr ediyorsun. " C. G. Jung"
Uzun süredir 'gerçek'
ruhsallığın neye benzediğini ve ne tür bir his olduğunu anlamakla uğraştım.
Gazetelere bakarak hizmetlerini tanıtmak için kaçık görünümlü psişik kadınların
reklamlarını arayabilir veya internete göz atarak 'koruyucu melek'imi bulmak için yapılmış olan cezbedici sayfaları tarayabilirdim.
"İyimserlik" hakkındaki kitapları okuyup sevgi ve bolluğu çekmek için
büyü gönderme hakkındaki makaleleri okuyabilirdim. Ancak bütün bu araştırmalarım sırasında, ben
bunların hiçbiriyle her hangi bir bağlantı hissedemedim. Her nasılsa bir
şeylerin yersiz olduğunu hissediyor, birşeylerin, bir şekilde, sezgisel açıdan merkezinden kaçmış ve "yanlış" olduğunu
görüyordum.
Son bir yılda
belirli ruhsal uygulamalar konusunda neden hep böyle hissettiğimi keşfettim. Bulduğum cevap ise, ruhsallık
kılıfına giren pek çok uygulamanın gerçekte ruhsallık istismarı yada ruhsallığı
saptıran şaşırtma biçimleri olduğu idi.
Benim ruhsallık geçiştirmenin
ve istismarının nasıl olduğuna dair basitleştirilmiş tanımım şudur:
Ruhsalığın istismarı,
yaşamdaki rahatsız edici sorunlardan uzaklaşmak, onları bastırmak veya onlardan
kaçmak için ruhsallığı kullanmaktır.
Bu sorunlar;
sevilen bir kişinin kaybı, ilişkinin sonlanması, aile sorunları, çocukluktaki
istismar, yalnızlık, düşük benlik algısı, kendini sabote etme davranışları,
korku, zihinsel ya da duygusal sağlık sorunları ya da yaşamın sunduğu diğer zorluklar
olabilir.
Birçok insana
göre, ruhsallık yaşamın zorlukları karşısında tekrar ayakta durmanın bir yolu
olarak kullanılan bir çift koltuk değneğidir - ve bazen bu gereklidir. Hepimizin
hayatta şu veya bu konuda desteğe ihtiyacımız vardır - ne yazık ki ruhsallık,
hayatımızındaki zor zamanları atlatmak için bağımlı olacağımız bir uyuşturucu
olarak bize karşı kullanılmakta.
Ruhsallık, sorunlardan
ve pis küçük şeytanlardan uzak durmak için bir savunma mekanizması olarak
kullanıldığında, gerçekten bizim ayak bağımız olmaya başlar, ruhlarımızı arıtan
gerçek cesareti, orijinalliği ve bütünlüğü geliştirmemizi engelleyen en büyük
engelimiz haline gelir; ruhsallık istismarı, arkasına saklanabileceğimiz sağlam
bir duvar örer, bunu yaptığımızda her-şey-mutluluktur duygusu ile ilüzyonların
mükemmel hapishane hücrelerinde tıkılıp
kalırız.
Ruhsallık İstismarının Türleri
Işık'ı oluşturan
ışık'ın parlamasını sürdürmelidir. " V. Frankl
Gerçek şu ki,
hayatta her şey ruhsallık arayışının sloganı olan 'sevgi ve aydınlık' değildir.
Işık'ı takip etmek ve aydınlanmayı yaşamak, ham ve derin bağlantılı varlıklar
peşine düşmek kendinizi ateşe vermek demektir. Bu, sahte inançlarınız,
yanılsamalarınız, arzularınız, idealleriniz ve önyargılarınız için kendinize
bir cehennem yaratmaktır. Kendinizi, başkaları ve Dünya hakkında
hissettiklerinizi ve düşünebileceğiniz herşeyi, sınırlayıp yıkmak için yapılan kuşatmaya teslim olmadır.
Ruhsallık her
zaman güzel değildir. Aslında, çoğu kez, hayatta görebileceğiniz en yıkıcı ve çalkantılı sınav deneyimidir. Fakat bu yıkıcı
kor ateşimizden çıktığımızda - anka kuşları gibi - yeni bir yaşama başlayarak yeniden
netlik ve saflık içinde yaşayabiliriz.
Gerçek şu ki,
hayatta bazen tanımadığımız (veya tanımayı reddettiğimiz) çok çeşitli ruhsallık
istismarları, ruhsallığı geçiştirme ve
ruhsallığı saptırmalar vardır. Aşağıda, kendi fikir ve yorumlarınızı eklemekte
özgür olduğunuz bazı örnekler verdim.
I) İyimser olan
Ruhsallık istismarları
Hepimiz hayatta
gülmekten ve gülümsemekten hoşnut olan ancak zorlayarak iyimser gibi görünen
insanlarla karşılaştık. "Pozitiflere odaklanın!" ,"Bardağı yarı
dolu gör!", "Çatık Kaşlar yüzünden morelini bozma!", gibi kilişe
sözleri kullanan, yaşamın can sıkıcı ve problemli gerçekliklerini
görmemezlikten gelerek iyimserliği kullanmaya eyilimli olan bu tür insanlarda bahsediyorum. İyimserlik saptırma, çoğunlukla öfke-fobisinin
bir yan ürünüdür veya olumsuz duygularla başa çıkamamaktadir.
II) Ruhsallıktaki
İtibar Yükseltme İstismarı
Bu, bazı ruhsal
arayıcıların, algılama eksikliklerini ve güvensizliklerini maskelemek için bir
yöntem olarak kullandıkları bir tür kendini - Aldatmadır. İtibar yükseltme istismarı,
aydınlanmış gibi hissetmek, üstün olmak veya varoluşun en yüksek seviyelerine
ulaşmış gibi görünmek isteyenler tarafından
benimseniyor. Bu tür saptırma bazen kendi kendini usta ilan edenler, liderler,
uyanmış ruhlar ve gurular tarafından kullanılır.
III) Mağdur Ruhsallık
İstismarı
Kişi, yeteneğinin
ya da başkalarının kurbanı olduğunda, tatmin edici bir yaşam kurmak ve birilerinin
mutluluğu için sorumluluk almak gibi sorumluluk baskısını ortadan kaldırır. Bu
tip ruhsal saptırmalar, genellikle bir tür aşırı duygusal- algılama yeteneğine
sahibi olduğuna inanan ruhsal arayıcılar tarafından kullanılır; ancak yeteneklerinden
dolayı kendilerini mutlu veya sağlıklı hissetmezler. Bir Empat olarak tanımlanmak
bazen bu türden ruhsallık istismarına iyi bir örneğidir; kendi kendine zarar veren yıkıcı ve değişken
davranışlarının sorumlusu, başkalarının hatası olarak algılanabilir.
IV) Madde Kullanımı ile olan Ruhsallık İstismar
IV) Madde Kullanımı ile olan Ruhsallık İstismar
Ruhsallık arayan
birçok insan aklın, ruhun ve gerçeğin sınırlarını, LSD, DMT, psilosibin
mantarları, meskalin ve varoluş algılaması ve bilincini genişleten diğer
entheogenler gibi psychedelic ilaçları kullanarak keşfederler. Bu gerçekliği
keşfetmek için büyüleyici bir yöntem olsa da, entheogenler, başka herhangi bir
ilaç gibi, bazen gerçeklikten kurtulmanın ve kişisel gelişim ve ruhsal arınma
işlemlerinden kaçınmanın bir yolu olarak kullanılabilir.
V) Burçlarla Yapılan
Ruhsallık İstismarları
Yardım ve
rehberliği sık sık kendimizin dışında, Burçlar'da ve Medyumlar'da ararız,
bilgeliğimizin ve gücümüzün iç kaynaklarına girmekte başarısız oluyor ve
hayatlarımızda neler olacağını kontrol etmek için harici tahminlere izin
veriyoruz. Bu tür istismar, kendimize güvensizlik ve korkudan, karar verme
yetimizin yetersizliğinden ve yolumuza çıkan zorlu şeylerle başa çıkamamamızdan
kaynaklanmaktadır.
VI) Ruhsallığın Aydınlanmış
Guru İstismarı
Küçüklüğümüzden
beri, manevi insanların nazik, merhametli ve aziz oldukları bizlere öğretildi. Yetişkin
oluncaya kadar bu hikayeyi kendimize tekrarlamaya devam ettik ve bazılarımız
için de en büyük kabusumuza dönüştü bu durum. Ruhsallığın guru istismarı, uç "siyah
veya beyaz" düşüncenin bir yansımasıdır ve bu tür insanların karanlık
tarafları olamayacağına dair olan inancı teşvik eder, çünkü bu onları "ruhsallığı
olmayan birey" yapar (çünkü, ruhsallık geçer akçedir-Naci). Kendi Gölge
Benliğinden kaçmak için yapılan bu tür istismar, esas olarak çekici, göksel bir dış görünüm vermek için fazlasıyla işe
yarayan bir tekniktir. Özveri, bu tip istismarın
ana semptomudur. Öğrenmek ve büyümek için belirli bir guru, şaman ya da manevi
öğretmene danışmak yararlı olur, ancak
çok fazla bağlanma başka bir ruhsal sapmayı ön palana çıkarır. Herkesin
maneviyat yolunu bağımsız olarak takip etme yeteneği olmamakla birlikte, başka
bir canlı varlığa ibadet etmeye başlayınca, öğrettiklerinin ötesinde öğretmenin
sahip olduğu gül renkli illüzyon imajına aşık oluruz. Bir guru veya ustanın
sözlerini kutsal olarak alırsak, kendimizin gerçeğini düşünmüyor veya
keşfedemiyoruz. yaptığımız, büyümemizden ve kendi kişisel ruhsal
yolculuklarımızdan veya başka bir değiş ile kendi ustalığımızdan yaptılan
matamatiksel bir çıkarma işlemidir.
VII) Ruhsallığın Ruh
Rehberi İstismarı
"Beni
koruyan Raphael adlı bir meleğim var" Bazı ruhsal geleneklerde sadece
Tanrı'dır koruyan, diğerlerinde melek, hayvan veya yükselmiş bir varlık'tır
koruyan. Ruh Rehberi'nin kim olduğu pek önemli değil, onların bizi burada
"korumak" için olduklarına dair olan bu inanç, zihin için hoş ama ruh
için zararlıdır. İnancımızı bizi tehlikelerden kurtarmak ve güvende tutmak için
başka bir varlığa yüklediğimizde, kendimiz ve yaşantılarımızın sorumluluğundan
kaçarak cesaret ve direncin zorlu gelişimini görmezden gelmek gibi klasik bir ruhsallık
istismarı yapmaktayız. Biz çocuk değiliz, ama kendimizi bu şekilde düşününce, hayatlarımızı
ruhsal karakter gücünü geliştirmeyeceğimiz bir yola yönlendiririz . Ruhsal rehberler
bizler için bir bebek bakıcısı olmak yerine bize öğretmen olurlar.
VIII) Ruhsallığın
Dua etme İstismarı
Ruhsallığın
Aydınlanmış Guru İstismarı şekline benzer bir şekilde, Ruhsallığın Dua Etme İstismarı,
tüm sorunlarımızı ve sorunlarımızın çözümünü daha yüksek bir varlığa iman ederek kişisel sorumluluğu ortadan kaldırmaktır.
Dua, sağlıklı bir uygulama olabilir, ancak kolayca sınırlayıcı ve yıkıcı da olabilir.
IX) Ruhsallığın Parmakla
İşaretleme İstismarı
Ruhsal araştırmalarımızda
yalanlar, sanırılar ve diğer insanlığın işlediği çılgın davranışları görmeye
başlıyoruz ve bu bizi kızıdırabiliyor zaman zaman, kalp kırıcı ve büyük bir
hüsrana neden olabiliyor. Bununla birlikte, kendimizin dışındaki dünyayla ve
diğer insanlarla birlikte "yanlış olan herşey" düşüncesine kapılınca,
hayatlarımızı parmağımla işaret eden kendi doğrularımıza adıyor, bu da ruhsalık
istismarının başka bir biçimi olabiliyor. Parmakla işaretleme bizde yanlış bir
haklıllık duygusu uyandırır ve içimize bakma ve kendimiz üzerinde çalışma
sorumluluğunu ortadan kaldırır. Köklerinde, korku ve görmemezlikten gelme'den kaynaklanan
ve çok etkili bir erteleme ve geciktirme şeklidir.
Elbette, ruhsallık istismarının diğer birçok biçimi vardır, ancak burada günlük yaşamda kolayca gözlemlenen en yaygın olanları sundum.
Öğrendiklerimden, kendinizi ve varlığınızın en derindeki hassas kısımlarını, arındırma sürecinde, kendi kendine açık açık göstermek kesinlikle korkutucu olabilir. Ancak, tüm yanılsamaları ve yanlışlıkları ortadan kaldırdıkça, yavaş yavaş hayatın daha net, daha istek dolu, derin tatmin edici ve tarifsiz bir şekilde sevinç olduğunu görüyorsunuz.
Aletheia Luna
Çeviren Naci Gülşan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder